درختچه ای با بوی بسیار نافذ و مطبوع
به لیمو درختچه‌ای است به بلندی سه متر با برگ‌هایی که دارای بوی بسیار نافذ و مطبوع است، این گیاه از خانواده وربناسه یا شاه پسند است و اعراب آن را لویزه می‌نامند، در حالی که اسم علمی آن الویزیا سیترودورا است.
نامگذاری و علت آن
به لیمو نه به است و نه لیمو؛ علت نامگذاری آن شباهتی است که بوی برگ‌های آن به لیمو دارد.چای به لیمو را در بازار گیاهان دارویی و صنف عطاری به چای ورون نیز می‌شناسند.
محل کشت به لیمو
به لیمو در نواحی گرم و مرطوب به خوبی رشد می‌کند.
آرژانتین؛ برزیل، اروگوئه و بولیوی و اکثر ممالک دنیا آن را کشت می‌کنند.
کاربرد به لیمو
به لیمو در صنایع ساخت عطر و ادکلن به کرات مورد استفاده قرار می‌گیرد اما در چای، بستنی‌های یخی و به عنوان طعم دهنده‌های گوشت ماهی، گوشت پرندگان، سبزیجات، غذاهای دریایی، سالادها، مرباها و کیک‌ها استفاده می‌شود.
خواص به لیمو
به لیمو را می‌توان گیاهی معده‌ای نامید. چرا که هم مقوی معده است و هم خاصیت ضد نفخ و ضد اسپاسم دارد. به طور کلی دم کرده برگ خرد شده آن دارای خاصیت ضد درد، ضد باکتری، ضد تب، ضد سرفه، ضد نفخ و آرام بخشی است.
طریقه مصرف
دم کرده: بر روی حدود سه گرم برگ خشک شده یک لیوان آب در حال جوش ریخته و به مدت 15 تا 20 دقیقه روی بخار آب قرار دهید. سپس صاف کرده و آن را میل کنید.
این میزان را می‌توان روزی دو تا سه لیوان تکرار کرد.
دکتر محمد مظاهری
متخصص و مدیر گروه طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان